Op 23 augustus had ik een live Q&A in de facebookgroep Boeken van Nederlandse en Vlaamse auteurs. Tijdens die Q&A kon je alles aan mij vragen en maakte je kans op een exemplaar van Het goud van de Gelaarsde Kat.
Een ingekorte versie van alle vragen + mijn antwoorden staat hieronder.
Waar komt je liefde voor sprookjes vandaan?
Ik denk doordat wij als kind een boekenreeks hadden van Lekturama’s luistersprookjes en vertellingen. Boeken met prachtige illustraties en bijbehorende cassettebandjes.
En wat is je favoriete sprookje?
Belle en het Beest. Vanwege de boeken natuurlijk, maar ook omdat ik me vroeger erg in Belle herkende. Ik was ook een buitenbeentje.
Schrijf je liever compleet nieuwe sprookjes, of liever een verwijzing naar bestaande classics?
Ik schrijf vaak nieuwe sprookjes met elementen uit andere sprookjes. Doordat ik ze zo erg door elkaar mix, zijn het in feite nieuwe sprookjes geworden. Soms zijn het ook gewoon simpelweg hertellingen of mixen tussen 2 bestaande sprookjes. Zo is Een beter leven, gepubliceerd in Aangenaam, een mix tussen Assepoester en De rattenvanger.
Ga je ook graag naar de efteling naar het sprookjesbos?
Ik ben een paar keer bij de efteling geweest en vind het sprookjesbos erg mooi. Maar ik vind het daar vaak erg druk. Bovendien is de efteling best duur en is het anderhalf uur rijden. Ik ga er dus wel graag naartoe, maar niet vaak.
Je bent bezig met een nieuw boek kun je vast een tipje van de sluier oplichten?
Dat boek heet Mozaïek van Geluk en is een fairytale fantasy mozaïekroman.
Dit is de achterflaptekst:
Sinds de verdwijning van haar geliefde is prinses Faeline ongelukkig. Wie haar weer laat lachen, mag met haar trouwen. De raadgever, die zelf koning wil worden, krijgt de opdracht om deze persoon te vinden. Om zijn eigen belangen te redden, maakt hij gruwelijke keuzes.
Ver van het paleis leeft Roos onder het juk van haar stiefmoeder. Zij raakt op meerdere manieren betoverd. Zoekend naar zichzelf komt ze bij het paleis. Kan zij Faeline weer laten lachen, ook als ze allebei zichzelf niet kunnen zijn?
Ontdek het in deze fairytale fantasy mozaïekroman, die je in zeventien verhalen mee voert langs minder goede feeën, betoverde roggekoeken, gehandicapte hooiwagens en lofliederen over kikkers.
Wat is het lastigste aan het schijven van een sprookje … de originaliteit, of de verwondering?
Ik denk de originaliteit. Je wilt het herkenbaar houden, zonder dat het voorspelbaar wordt. Maar het is een dunne scheidslijn.
Heb je wel eens het karakter van een bestaand/bekend personage iets veranderd, om er een leuke draai aan te geven?
Als je sprookjesfiguren bedoelt, ja. In De verdwenen prinses van Geografie trouwt Doornroosje (die daar Dorarosa heet) niet met de prins die haar wakker kuste, omdat hij een arrogante kwal is.
Zijn er sprookjes die heilig voor je zijn, waar zelfs jij niet aankomt om ze in een ander jasje te gieten?
Nee. Ik kom overal aan. Wel heb ik zo mijn voorkeuren. Assepoester heb ik bijvoorbeeld al meerdere malen gedaan.
Nee. Ik kom overal aan. Wel heb ik zo mijn voorkeuren. Assepoester heb ik bijvoorbeeld al meerdere malen gedaan.
Met welke personage identificeer je het meest en waarom?
Belle uit Belle en het beest. Ik voelde me vaak ook een buitenbeentje.
Belle uit Belle en het beest. Ik voelde me vaak ook een buitenbeentje.
Qua personages uit mijn eigen boeken en verhalen zou ik dat niet weten. Ze hebben allemaal iets van mij. De ene wat meer dan de andere.
Is er een sprookje waar je absoluut niet over wil schrijven?
Nee. Er zijn wel onderwerpen waar ik niet over wil schrijven.. De meeste originele versies van sprookjes zijn echter wel erg gruwelijk…
Stel: je gaat slapen en je wordt morgenochtend wakker in een sprookje, in welk sprookje wil je ontwaken en wat wil je dan aan dat sprookje veranderen?
Ik kies dan Belle en het Beest. Wat ik er aan verander? Ik vind het beest als Beest ook erg knap, dus wellicht iets dat hij soms het uiterlijk van het beest terugkrijgt, bijvoorbeeld bij volle maan?
Kijk je ook naar Oosterse sprookjes voor inspiratie, zoals 1001 nacht, of nog verder; China en Japan … of Afrika?
Eigenlijk nog niet. Voorlopig haal ik nog meer dan genoeg inspiratie uit Grimm, Perault en Anderson.
Wel komt er in Het goud van de Gelaarsde Kat een vliegend tapijt voor: Draadje.
Misschien moet ik wat meer gaan doen met 1001 nacht en zo… Idee.
Als je één sprookjespersonage zou mogen kiezen/creëren dat de aarde komt opfleuren. Welk personage zou dit dan zijn?
Absoluut de Goede Fee. De aarde kan een lading goedheid erg goed gebruiken.
Ben je bij sprookjes ook wel eens voor ‘de slechterik’? Jazeker. Voor de slechterik kun je soms veel sympathie opbrengen. Zo las ik een tijd terug Er was eens iets anders van Danielle Teller. Dat ging over Assepoester vanuit het perspectief van de stiefmoeder. Zoiets wil ik ook graag een keer doen. Misschien met Assepoester, misschien met een ander sprookje.
Waar krijg je energie van tijdens het schrijfproces?
Als ik lekker aan het schrijven ben en al precies weet wat er in deze en de volgende scenes gaat gebeuren en ik de tijd helemaal vergeet.
Lees je oude sprookjes nog wel eens opnieuw, als je ze wilt gebruiken in je verhalen, om weer precies te weten hoe het origineel gaat? … of ken je ze allemaal uit je hoofd?
Ik ken ze zeker niet allemaal uit mijn hoofd. Als ik een sprookje slechts zijdelings wil benoemen, dan doe ik geen onderzoek.
Als een sprookje echter het grootste deel van het boek beslaat, dan doe ik uiteraard wel onderzoek. Ik lees dan de verschillende versies die er van het sprookje zijn en haal overal wat uit. Dat heb ik o.a. gedaan bij De verdwenen prinses van Geografie, dat draait om Wat als Doornroosje niet met de prins trouwde?
Als je zelf wilt ontspannen, lees je dan ook sprookjes, of ook andere genres, bijv. fantasy?
Ik lees van alles, sprookjes en andere fantasy, SF, (historische) romans, (auto(biografieën), niet van bekende personen…
Van welk sprookje kreeg je vroeger zelf nachtmerries?
Ik vond vroeger het Beest uit Belle en het Beest eng aan het begin van de film. Later in de film vond ik hem steevast een schatje.
De enige film waar ik nachtmerries van heb gehad, was Independence Day. Ik keek hem toen ik 11 was.
Independence Day is geen sprookje, maar een SF actiefilm. Ik vond hem dood- en doodeng en heb heel lang nachtmerries ervan gehad.
Tot nu toe heb ik 1 keer een SF geschreven. Het verhaal N.O.A.C.H. is opgenomen in de bundel Nevelkinderen.
Momenteel werk ik aan een nieuw SF-verhaal, waarbij verschillende kolonies Quals leven in een kliko. Dat verhaal is bedoeld voor de bundel Meer dan Menselijk, waarvan de opbrengsten naar het autismefonds gaan.
Vind jij sprookjes een onderdeel van fantasy?
Ja, absoluut. De Engelse benaming zegt het ook: fairytale fanatsy.