Interview met Isabel (voorjaar 2017)

Alles wat groot is begon ooit klein,
je hoeft niet meteen een vlinder te zijn

Bij het schilderij dat aan de basis stond van de cover van De verdwenen prinses van Geografie

In het voorjaar van 2017 werd ik geïnterviewd door ene Isabel. Dit was voor een boekengroep op facebook, maar ik heb geen idee meer welke dat was. Enfin, hieronder het interview.

Waarom ben je gaan schrijven?
Toen ik heel jong was, verzon ik al verhaaltjes. Met behulp van tekeningen, of door mijn knuffels op een bepaalde manier neer te zetten, “schreef” ik het verhaal op. Toen ik zeven was kreeg ik les van meester Paul. (Hij wordt genoemd in De verdwenen prinses van Geografie.) Van hem leerde ik dat meerdere letters achter elkaar een woord vormen, meerdere woorden achter elkaar een zin en wat je daar allemaal mee kunt doen. Op het moment dat ik dat doorhad, voelde ik me als een kind in een snoepwinkel. Vanaf toen ben ik eigenlijk nooit meer echt gestopt met schrijven. Het is iets dat ik moet doen. Als ik niet schrijf, word ik ongelukkig.

Waar gaat je boek over?
De verdwenen prinses van Geografie vertelt over prinses Dorarosa, die na honderd jaar slapen, in een totaal andere wereld wakker wordt en daar een nieuw bestaan moet opbouwen. Via een brief aan haar dochter vertelt ze hoe de legende werkelijk is gegaan. Het boek is een fairytale fantasy, waarin tal van sprookjes op een verrassende manier met elkaar zijn verweven.

Hoe en waarom heb je gekozen je boek uit te geven (waar)?
Een boek uitgeven is altijd mijn grote droom geweest. Toen ik De verdwenen prinses van Geografie af had, heb ik het vanwege plankenkoorts eerst een tijd op de computer laten staan, met het idee van: dat komt ooit wel een keer. In die tijd begon ik aan Het goud van de Gelaarsde Kat, het los te lezen vervolg. Totdat ik me realiseerde dat “ooit” misschien nooit komt en dat je je dromen moet waarmaken wanneer je daar de kans voor hebt.

Waarom heb je je boek uitgegeven bij een independent publisher?
Ik wilde graag veel dingen zelf doen en kwam zodoende uit bij een POD-uitgever (POD staat voor Printing On Demand). Omdat een boek hierbij pas gedrukt wordt op het moment dat het is verkocht, heb je geen voorraden waarmee je kunt blijven zitten en dat is beter voor het millieu.

Heb je ook geprobeerd je boek uit te geven bij een “normale” publisher? Waarom wel/niet?
Ik ben eerst gaan rondkijken naar een reguliere uitgeverij, maar omdat ik geen zin had in maandenlang wachten op wellicht een afwijzing, kwam ik uiteindelijk uit bij een POD-uitgever. Het had ook te maken met een gevoel van veel te klein en onbenullig zijn. Ik bedoel: wie lukt het nou om als onbekende debutant binnen te komen bij een grote uitgeverij? Aan de andere kant zijn de bekende auteurs natuurlijk ook ooit klein begonnen.

Hoe is de redactie van je boek gegaan? En de marketing?
Omdat ik bij een POD-uitgever zit, moet ik veel dingen zelf doen. Ik heb het boek meerdere keren nagelezen op taal- en stijlfouten en heb ook een proeflezer ingeschakeld. Voor de marketing heb ik een website, een facebookpagina, ben ik lid van verschillende facebookgroepen en heb ik visitekaartjes. De cover van De verdwenen prinses van Geografie liet ik ontwerpen door Hennie Enting. Zij is kunstschilder en het schilderij dat als basis diende voor de cover heeft ook van 4 juni tot 13 september 2017 in een expositie gehangen.

Niets missen? En leuke extra's ontvangen? Word dan lid van de Mythische Mare.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *